BATMANLI OLMAYANLAR!

30-09-2016

Bu çilekeş şehirde yaşayan nüfusun büyük çoğunluğuna “nerelisin?” diye sorulduğunda mutlaka Batman dışında bir şehirli olduğunu söyler.

En çok “Siirtliyim, Mardinliyim, Diyarbakırlıyım, Bitlisliyim, Muşluyum, Hakkâriliyim” diye başlayan cevaplar, Türkiye’nin 80 iline kadar uzar. 

Sadece Türkiye’nin değişik illerinden gelenler değil, Batman’a bağlı ilçelerden göç edenler de “Beşiriliyim, Kozlukluyum, Gercüşlüyüm, Hasankeyfliyim” der.

Hatta Batman’ın köylerinden 50 sene önce şehre gelmişseler dahi nereli oldukları sorulduğunda o köyün ismini söylerler.

Yani anlayacağınız kolay kolay kimse “Batmanlıyım” demiyor.

Batman daha ilçeyken de durum böyleydi, il olduktan sonra da değişen bir şey olmadı.

“Batmanlıyım” demeye alışmadı bu şehirde yaşayanlar.

Veya da içlerinden gelmedi “Batmanlıyım” demek.

Peki, bu şehirde yaşayan 400 bin nüfusun “Batmanlıyım” demesi o kadar önemlimidir?

Bence çok önemlidir.

Çünkü “Batmanlıyım” demek beraberinde bir sahiplenme de yaratır.

Kendisini Batmanlı olarak göremeyenler, bu kenti sahiplenme noktasında da yetersiz kalıyorlar.

Geçmişte kendilerini Batmanlı görmeyenlerin, sayım ve seçimlerde nasıl da kenti boşalttıklarına çok şahit olduk.

Şimdi de hala kısmen Batman’da ikamet edip kendini, geldikleri yerde gösterenler var.

Gerçi okullar ve sağlık kurumlarında adrese göre işlem dönemi başladığından bu yana kısmen bu sorun ortadan kalkmış oldu, ancak az da olsa hala Batman’da ikamet edip başka şehirlerde görünenler var.

Yani hem Batman’da yaşıyorlar hem Batman’ı sahiplenmiyor ve benimsemiyorlar hem de bu kentte mutlu değiller.

Olmadıkları için de bir Batmanlılık bilinci sahiplenmesi oluşmuyor kendilerinde.

Oluşmayınca da bu kentin sahipleri 400 bin kişi değil bir avuç insan oluyor.

Hani her fırsatta “Batman sahipsiz” deniliyor ya işte bu sahipsizlik biraz da “bir türlü Batmanlı olamamak”tan kaynaklanıyor.

Batmanlılardan ziyade, kendini bu kentte misafir olarak görenler her alanda söz sahibi olunca da tablo, iç açıcı olmuyor.

Bu gün yaşadığımız hemen hemen bütün sorunların temelinde bu gerçeklik var.

Yani “Batmanlı olamamak

Batmanlı olamayınca kentin kendine has bir kültürü de oluşmuyor.

En önemlisi de hemşerilik kültürü oluşmuyor.

Eminim ki hemşerilik bilinci olsaydı Batman, zengin doğal kaynakları ile tek başına kendine yeterdi.

İşsizlik, yoksulluk, fukaralık ve sahipsizlik bu denli olmazdı.

Yardımlaşma, dayanışma ve sahiplenme daha çok olurdu.

Yatırımları başka şehirlere değil kendi kentlerine yaparlardı.

Ancak ne yazık ki yaşadığı şehre karşı sorumluluk bilincini taşıyanlar azınlıktadır.

Batmanlı olmadılar bir türlü.

Gururla “Batmanlıyız” diyemediler.

Batman’da sadece sayısal olarak göründüler.

Sayısal yönden görünür olmanın hiçbir faydası da olmuyor ne yazık ki.

Bunun için de bu kentte yaşayan herkesin artık “Batmanlıyım” demesi gerekir.

Demeseler bunun sonuçlarına hep birlikte katlanacağız ve bu kent hiçbir zaman sorunlarından sıyrılıp hak ettiği yere gelmeyecektir.

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?