İş hayatı içerisinde tatili de olmasa bayramın geldiğinden haberdar olmayacağız neredeyse. Ne bayramlık elbise kalacak ne de bayram şekeri.
Annelerimiz kaç gün evvelden bayram temizliği yapmaktan, arife gecesi tas tas sütlaç hazırlamaktan, bayram sabahının köründe koca tencerelerde et haşlamaktan, güveç yapmaktan vazgeçtiği gün bayramlar çekildi hayatımızdan.
Çocukken babamın elimizden tutup Ulucami’nin yakınındaki ayakkabı çarşısını gezdirdiğini o yeni ayakkabı kokusu içerisinde ayakkabı denettiğini, pazarlık yaptığını, bütçesini güç bela yettirmeye çalıştığını ve yettiremediğini hatırlarım da hepimiz için neşe ve sevinç kaynağı olan bayramların sekiz çocuklu bir memur olan babam için nasıl bir şey olduğunu şimdi anlıyorum.
Çocuklar ellerinde poşetlerle şeker toplamaya çıkmaz, küçük hergeleler duman tüttürmez oldu. Kötü mü oldu olmadı kanaatimce ne o tüttürülen sigaralara ne de hunharca tüketilen şekerlere özlem duyuyorum.
Artık sigara ikramından vazgeçildi. Sabahın köründe kapı kapı dolaşıp şeker toplayıp mideyi bozmaktan da.
Hayatımızdan çıkardık hepsini çıkardık da yerine bir şey koyduk mu? Koysak, insanlar belki bu kadar özlemle anmaz, o günlere o rutine dönmek istemezdi.
80-90’ların elinde poşetle şeker toplayanı, harçlık toplayanı, el öptüreni biz o çocuklar büyüdük de bayram harçlık ve şeker dağıtanı olduk. Olduk ama kilo kilo aldığımız şekerleri kapıya gelen 50-60 çocukla bitiremez olduk. Komşuya bile bayramlaşmaya gitmez olduk.
Eskiyi çıkarıp hayatımızdan yerine yenisini koysak belki bu kadar özlemle anmazdık ama…
Her nesil kendi çocukluğundan sıyrılıp sonrakilerin çocukluğuna dokunmayı bilse, kimse nerede o eski bayramlar diye başlık atmaz yazısına.
Değiştik değişiyoruz. Ama bu değişimin içi boş anlamsız amaçsız olunca dönüp dönüp anılarımıza sarılmaktan başka yapacağımız bir şey kalmadı sanki.
Tüketip yerine koymaya bir şeyler üretmek kaygısı taşıyan birkaç güzel insan tanıyorum. Her bayram ne yapsak diye düşünüp taşınıyor, kitap mı versek diyor, çocukların sevdiği sürpriz oyuncaklar dağıtıyor. Düşünüyor, düşünüyor ve uyguluyor.
En azından birilerimiz çabalıyor, arıyor, çalışıyor. Çocuklara gelecekte güzellikle anacakları bayram anıları yaşatıyor.
Ya diğerleri…
Bayram tatili kaç gün bu sene? Kaçında başlayıp, kaçında bitiyor? Nereye gitsek? Diye başlayıp annesinden babasından, eşinden dostundan, konudan komşudan uzakta en uzakta kafa dinlemeye tatil planları yapıyor.
Eskiden uzaklardaki sevenlerin memleketinde toplanıp bir araya geldiği o güzel bayramlar, herkesin memleketinden kaçıp kurtulmaya çalıştığı bayramlara döndü.
Eskilerin birleştiren, buluşturan bayramları, bizi birbirimizden dağıtan, savuran, uzaklaştıran kaçıran tatillerine döndü maalesef.
Gelmişini geçmişini hepinizin bayramını kutlar nice güzelliklerle yeniden o güzel bayramları yaşamanız dileğiyle.
İyi ve mutlu bayramlar…
