Kaç zamandır tam da bayram havasında bir bayram tadamadık.
Bayramı bayram yapan tabi ki birçok özellik var.
Bayramlar, dinlenmek ve tatil için bir fırsat olmaktan ziyade, manevi açıdan taşıdığı yönler de bayramları önemli kılıyor.
Eş dost ziyaretleri,
Aile bireyleri ile meslektaşların bir araya gelmesi,
Yardımlaşma ve dayanışma,
Ve en önemlisi de barışma gibi çok değerli bir fırsatı sağladığı için bayramlar çok önemlidir, kıymetlidir, kutsaldır.
Ancak ne yazık ki bütün bu saydıklarımızın çoğunu bayramlara sığdıramıyoruz.
Bayramların içi manevi açıdan içi gittikçe boşaltılıyor.
Bayramlar tatil, tüketim ve israfın yapıldığı günler olmuş neredeyse.
Bayramda bile insanlar bir araya gelemiyor.
Telefon ve sosyal medya üzerinden mesajlarla birbirlerinin bayramını kutluyorlar.
Telefonda da mesaj yazıyorlar, yani birbirlerinin seslerini bile duymuyorlar.
Kaç bayramdır bayram havasının olduğu bayramlar yaşamadık.
Çünkü ülke yangın yeri…
Çatışmalar ölümler yüzünden yine yas havası hâkim memlekette.
Yaslıyken bayramın gelişini bile his edemiyor insan.
Anlayacağınız bir bayram daha heba olacak,
Bir bayram daha toplumsal barışımızı sağlamayacağız,
Bir bayram daha bizim adımıza birileri boğuşup didişecek.
Bir bayram da silahların gölgesinde geçecek.
Ve bu bayram da diğerleri gibi gelip geçecek, çoğumuz farkında bile olmayacağız.
Memleketin manzarası bu olunca hali ile bayramlar da sıradanlaşıyor.
Oysa bayramları anlamlandırmak, fırsata dönüştürmek lazım.
Hele hele bu yaşadığımız zor günlerde bayramlar tarihi fırsatlardır.
Bu tarihi fırsatları iyi değerlendirmek gerekir.
Özelikle dayanışma ve barışla taçlandırmak gerekir.
Sadece birey düzeyinde toplumsal açıdan da bunu sağlamak gerekir.
En çok bu bayramda yine bunun eksikliğini hissedeceğiz.
En çok yine bunu başaramadığımız için üzüleceğiz.
Oysa ne kadar da hasretiz barışa ve bayram havasına…
