Öğretmenden öğrenciye dayak.
Öğrenciden öğretmene saldırı.
Öğrenci yakınları öğretmen dövdü.
Öğrenciler arasında kavga.
Her eğitim ve öğretim döneminde bu tür haberlerle sıkça karşılaşıyoruz.
Oysa okullarda şiddet içeren olayların yüzde biri bile ancak basına yansımaktadır.
Okullarda yaşanan şiddet olaylarının tümü basına yansımış olsaydı inanın gazete sayfaları her gün bu tür haberlerle dolardı.
Anlayacağınız okullardaki şiddetin boyutu sadece basına ve kolluk kuvvetlerine yansıdığı kadarı ile sınırlı değildir.
Bu güne kadar yaşananlar hep gizlenmekte ve geçiştirilmektedir.
Okullarda hala şiddetin önüne geçilememesinin bir nedeni de budur.
Kimden gelirse gelsin okullarda yaşanan ve şiddet içeren bu tür olaylarda gereken ne varsa anında yapılmalıdır.
Bunun gereğini yapmak, sorunu kendi benimsediği ve bildiği yöntemlerle çözmek değildir.
Örneğin geçtiğimiz gün Cumhuriyet Ortaokulunda Sosyal Bilgiler Öğretmeni olan M. Emin Şimşek, tokat attığı iddia edilen 7’nci sınıf öğrencisi E. M.’nin ailesi ve yakınları tarafından darp edildi.
Bu yöntem, asla tasvip edilecek bir yöntem değildir.
İddia edildiği gibi gerçekten eğitimci öğrenciye dayak atmışsa, yapılacak ilk iş bunu okul idaresine bildirmektir. Okul idaresi de bu konuda disiplin kurulunu harekete geçirip kendi iç mekanizması içerisinde eğitimciye gereken cezayı vermelidir.
Diyelim okuldaki mekanizma, şiddet ile ilgili hadiselerde işletilmiyor.
O zaman işin yargıya taşınması gerekir.
Bunların hiç birini yapmadan, öğretmen bir öğrenciye tokat attı diye sen kalk yakınlarını topla ve okula baskın düzenle.
Bu hiçbir şekilde tasvip edilecek bir durum değildir.
Bir okulda şiddet yaşandığı zaman müdahale yöntemi çok önemlidir.
Şiddete karışan taraflar davacı olmasalar bile okul yönetiminin, suçlu hakkında gerekli işlemi yapması gerekir.
Okullarda yaşanan şiddet hadiselerinde genelde sorun yasal prosedürlerle çözülmediğinden, tokat atma ile başlayan sorunlar büyüyerek daha büyük bir mesele haline dönüşebiliyor.
Okullardaki şiddetin kaynağı tümü ile sosyolojik ve psikolojik bir sorundur.
Aile ve toplumdaki şiddet kültürünün okul ortamında da devam etmesinin bir sonucudur.
Okullarda şiddetin önlenmesi için toplumda “şiddete karşı” planlı ve programlı bir mücadele yürütülmelidir.
Şiddete başvuran çocuklarımızın bulundukları ortamlar, genelde sorunlarını zorbalık ve şiddetle çözmeye çalışan ortamlardır.
Eğitim yuvalarının her ne şekilde olursa olsun şiddetle gündeme gelmesi doğru değildir.
