Her gün köşe yazısı yazmak zor değil mi?
Bu soruyla çok karşılaşıyorum.
Bunu sadece okuyucularım ve beni tanıyanlar değil, meslektaşlarım da soruyor.
Hatta meslektaşlarımızdan biri “Her gün merakımdan her gün Batman Sonsöz Gazetesini takip etmekten ben yoruluyorum, sen nasıl yorulmuyorsun şaşıyorum” diye de sitem etmişti.
Çoğu kişi de “her gün her gün nasıl yazacak konu buluyorsun” diye hayret ettiklerini söylüyorlar.
İlk ve en çok sorudan başlamak istiyorum;
Elbette her gün yazı yazmak kolay bir iş değildir.
Ancak yaptığım işi ciddiye aldığımdan, birçok kesimden hatta internet sitesi sayesinde kıtadan kıtaya yazılarımın okunduğunu, olumlu ve olumsuz tepkiler aldığımı görünce çabamın zor yanı gidiyor, keyif veren yönü yerini alıyor.
30 yıldan fazladır basın camiasında bir yazı emekçisiyim.
Sağlığım ve koşullar elverdiğince, hakkaniyetten şaşmadığım için kutsal bir emek veriyorum tümü ile gönüllü ve çıkarsız.
Her şeyden önce yazdıklarımla tarihe notlar düşünlerden oluyorum.
Yaşananları kayıt altına almanın tanıklığını yapıyorum.
Bu nedenle okurlarım ve takipçilerim yorulsa da ben asla yorulmayacağım.
Tarihe tanıklık yapmaya devam edeceğim.
Her gün nasıl yazı yazma mevzusuna gelince;
İnanın bu noktada hiç zorlanmıyorum.
Hatta yazamadıklarım, yazdıklarımdan kat be kat daha çoktur.
Öyle bir coğrafyada yaşıyoruz ki mesleğimizi icrada, yazı ve haber yazmada önümüzde betondan duvarlar, barikatlar, hendekler var.
Biz bu şehirde görev yaparken çok karanlık dönemler yaşadık.
Destek olan ve moral verenler de olmasa, birileri gibi şimdi ben de çoktan tüymüştüm belki de.
Herkese nasip olmuyor caddede sokakta yolu kesilerek yazıları için teşekkür eden okurlar.
Hele hele o gazete dağıtıcısı emekçilerinin o içten teşekkürleri aslında her şeyi özetlemeye yetiyor.
Gazete dağıtıcıları genelde dağıttıkları gazeteleri okumaz, sadece göz gezdirirler.
Ama Batman’ın iki gayretli ve dürüst gazete dağıtımı emekçisi Altan ve Umut kardeşler, her karşılaştıklarında şahsıma yazılarımdan dolayı ilgi alaka gösteriyorlar.
Her sabah karşılaştığımda da “senin yazılarını beğeni ile okuyoruz, yazmaya devam” diye seslenişlerini duyunca benim için en kıymetli ödül oluyor.
Çünkü onlar yazıyı da, gazetecinin kalitesini de çok iyi biliyorlar.
Batman’da yerel basın okuyucularının bizlerle ilgili tepkilerini, duygu ve düşüncelerini daha iyi biliyorlar.
Okuyucu ile gazeteler arasında köprü görevi görüyorlar bir nevi.
Bizlerden daha çok nelerin okunup okunmadığını biliyorlar.
Çünkü şehri her gün adım adım dolaşıyorlar.
Şehrin nabzını herkesten daha çok onlar tutuyor.
Her esnafa, her kuruma her gün mutlaka uğruyorlar.
Sadece gazete dağıtmıyorlar, bir nevi muhabirlik de yapıyorlar.
Haberlik bir vakayla karşılaştıkları zaman dağıtım esnasında hemen muhabir oluyorlar o anda.
Bu kadar özverili ve yetenekli iki dağıtımcının yazılarımı her gün okumaları ve beni anlamalarından dolayı mutluyum.
Bizim için en önemli kazanç, okurlarımızın sayısı ve niteliğidir.
Hele hele bunların arasında gazete dağıtıcısı varsa demek ki çok iyi bir noktadasın demektir.
Evet, benim iki genç dağıtımcı okurum var değerli meslektaşlarım, sizin hiç gazete dağıtıcısı okurlarınız oldu mu?
