İnsanı, kâinattaki tüm varlıklardan farklı kılan, ruhudur,
Ruhu anlamlandıran değerli kılan ise kalptır.
Kalbi değerli kılan ise sadece atışları değil, taşıdığı niyettir.
İnsanı insan yapan kalp, eski kalp değildir artık.
Çıkarcılık, aşırı bencillik ve baş döndürücü değişime yenik düştü,
Kalp de değişti.
Ufaldı sanki…
Sevgisi, hürmeti, şefkati, merhameti azaldı.
Atışları bile eskisi gibi değil.
Kırıktır artık kalpler,
Kalpler paslanmış,
Taşlaşıp duygusuzlaşmış,
Umutsuz ve yorgun…
Kalpler değişince maneviyat da zayıfladı.
Dayanışma,
Komşuluk ilişkileri,
Dostluk, ahbaplık da kalmadı.
Bu değişimden insanın kutsalları da etkilendi.
Bayramlar da eski bayramlar değil artık.
Sönük ve renksiz.
Birlik, dayanışma, yardımlaşma, paylaşma günü değil artık.
En güzel ve coşkulu, sevinçli günlerimizden eser kalmadı.
Eve kapanma, tatil yapma, günü uyku ile geçirme günü olmuş.
Kap değişince bayramların içi de boşaldı.
Şimdiki bayramlar daha çok kuru mesajlarla kutlanıyor.
Çocuklar birer gül olup sokakları renklendirmiyor.
Her şey değişince bayramlar da değişti.
Her bayramda olduğu gibi bu bayramda da herkes “nerede eski bayramlar” deyip, geçmişteki güçlü bağların özlemini duyacak.
Seçim arifesine denk gelen bu bayram, siyasilerle belki bu sene biraz renklendirecek ama yine bayram tam da tadında geçmeyecek eminim.
Bayramınızı en içten dileklerimle kutlar, sağlıklı ve huzurlu bir gelecek dilerim.
