Bir gencin, ansızın ortalıktan kaybolmasına aslında yabancı değil bu kent.
Zamanında binlerce genç, ailelerine bile haber vermeden ideallerin peşinden gitti.
Kimisinin örgüte katıldığı bilgisini aldı aileleri, kimisinden de hala haber alınamadı.
Bu 1980’lı yıllardan beri süre gelen bir hadisedir.
Çoğu aile, çocukları ortalıktan kaybolduktan sonra araştırmadılar bile.
Kaybolmanın peşine düşmediler yaşanan durum her açıdan riskliydi.
Son zamanlarda ortalıktan kaybolanların aileleri, çocuklarının akıbeti için en azından çabalayabiliyorlar.
Ama yine de birçok aile, hala çocuklarının ortalıktan kayboluşunu sır gibi saklıyor.
Çünkü örgüte katılmışsa belki bir şekilde geri döner veya ikna ederek geri getirebilirler diye duyulmasını pek istemiyorlar.
Ve her aile, bir gün çocuklarının dönmesini büyük umutlarla bekliyordur.
Her çatışma, her ölüm haberinde o aileler de adeta ölüyor.
Kimisi çocuklarının hasretinden hayatı kararıyor.
Birkaç yıl önce kızı PKK’ye katılan bir babaya, katılımın nasıl olduğunu ve duygularını sordum.
Babanın anlattıkları gerçekten çok çarpıcıydı.
O günü anlattığında gözleri dolan baba “kızım ile diyalogumuz çok iyiydi. Bir arkadaş gibi her şeyini anlatırdı. Bana bir gün yine önemli bir konuyu konuşmak istiyorum dedi. Buluştuğumuzda bana PKK’ye katılacağını söyledi. Kararından vazgeçirmek için bütün riskleri kendisine anlattım. Ancak kararını vermişti bir kere, günlerce uğraştım, gitmemesi için ikna edemedim. Gideceği akşam vedalaşma anı geldiğinde bari ben kızıma bir çeyiz hazırlayamadım, o an üzerimdeki bir miktar para vereyim belki ihtiyacı olur ve ona çok değer verdiğimizi hep anımsar diye düşünmüştüm. Ayrılma anı o kadar çok hüzünlüydü ki o an parayı vermeyi unuttum. Ve kızım gittikten bir gün sonra fark ettim parayı vermediğimi, çok üzülmüştüm” demişti.
Böylesi daha yüzlerce ve binlerce hikâye yaşandı geçmişte ve hala yaşanıyor.
Bahar ayları en çok katılımların yaşandığı dönemlerdir.
Bu ara yine ortalıktan kaybolma haberleri sıkça duyuluyor.
Geçmişte ortalıktan kaybolanların PKK’ye katıldıkları ihtimali üzerinde duruluyordu.
Şimdi ise IŞİD’e de Batman ve ilçelerinden katılımlar oluyor.
IŞİD’e katılanların aileleri hem devlet korkusundan hem de toplumsal baskılardan dolayı oğullarının katılımlarını genelde deşifre etmiyorlar.
En son Kozluk’ta 23 yaşındaki Erkan Erkun’un ailesi, oğullarının IŞİD tarafından kaçırıldığı söyledi.
Bu iddia eğer gerçek ise çok vahim bir durumdur.
IŞİD, Kozluk’a kadar uzanıp güpegündüz bir genci kaçırıyorsa durum, kaygı vericidir.
Gerçi uzun süredir Batman’da IŞİD’e katılımların olduğu yönünde kamuoyunda çok ciddi iddialar bulunmaktadır.
Batman’da bunu doğrulayacak radikal hazır bir tabanın varlığı, herkesçe bilinmektedir.
Sözde Ortadoğu’da şeriata dayalı bir yönetim kurmak için savaştığını söyleyen IŞİD’e Batman’dan katılımın ve örgütlemenin oluşmasına şaşırmamak gerekir.
Ortalıktan kaybolanların aileleri her ne kadar zaman zaman silahlı mücadele veren örgütlerin çocuklarını kaçırdıklarını söyleseler de gerçeğin bu olmadığını herkes biliyor.
Kozluk’ta Erkan Erkun olayında olduğu gibi kaybolmalara karşı gösterilen tepki ve refleks gittikçe örgütlü bir hal alarak artıyor
Bu, ortadan kaybolmaları önlemek için tek başına yetmez.
Çünkü sorun öyle bakıldığı gibi basit bir sorun değildir.
Bu sorunun önüne geçebilmenin en etkin yol, barış sürecinin başarıya ulaşmasıdır.
Bu gerçekleşmediği sürece de sorunun çözülmesi mümkün görünmemektedir.
