30-40 yıl önceki baharlardan birini yaşıyoruz.
Doğanın tümü ile yeşile büründüğüne ilk kez şahit oluyorum.
Her taraf cıvıl cıvıl ve rengarenk.
Kelebekler uçuyor dört bir yanda.
Ömrümde bu kadar kelebeği bir arada görmemiştim hiç.
Bahar adını bu mevsim, kelebekler vermiş adeta.
Kelebek mevsimidir bu yaşadığımız dem.
Her bir kelebek, bir umut aşılıyor gelecek için.
Onların renklerinden binbir renk saçıyorlar yaşlı dünyamıza.
Nazlı nazlı kanat çırpınışlarına, o gülden güle konuşlarına doyamıyorum bir türlü
Gün ışınları kanatlarına vurunca minnacık gökkuşakları oluşuyor.
Her gökkuşağı gördüğümde dünyada kalıcı bir barış ve mutlu bir gelecek için dilekler tutuyorum.
Öncelikle de çocuklar için savaşsız bir dünya diliyorum.
Kelebeklerin yarattığı gökkuşağı renklerini içime çekiyorum.
Elimde fotoğraf makinesi coşkularını görüntülemek için deli gibi peşlerinden koşuyorum.
Yüzlerce kelebek fotoğrafı oluştu arşivimde.
Her biri birbirinden güzel.
Yüreğime çarpıyor kanatları.
Sevinçten ilk kez ürperdiğimi his ediyorum her defasında.
Bu kadar güzellikten sonra hiç gitmesinler, ömürleri dolmasın istiyorum.
Kelebek mevsimi hiç bitmese keşke.
Yaz, kış, sonbahar fark etmez keşke hiç gitmeseler
Göz kırpışlarına, nefes alıp vermelerine o kadar çok alıştım ki.
Omuzlarıma konuyor bazıları.
Tereddütsüz ve özgür dokunuşları nazlı nazlıdır. Sinelerinde gam yükü yoktur.
Kibir, nefret taşımıyorlar gül kanatlı kelebekler.
Ateş böcekleri ile arkadaşlık kurup geceleri de durmaksızın uçarlar.
Kelebeğin, kanat çırpınışları ile ateş böceğinin ışıkları, gecenin sessizliğini ve kararanlığı bölüyor.
Aydınlık saçıyorlar bir bahar gecelerine.
Bahara bahar, renklere renk kattılar.
Keşke hiç mi hiç gitmeseler .
Bitmese hiç kelebek mevsimi.
