Mevsim, börtü ve böcek mevsimi.
Polenler uçuşuyor, kelebekler ve arılar sevinçten yerinde duramıyor.
Hem börtü hem böcek açısından bereketli bir mevsim.
Doğada bitkilerin oluşturduğu renk cümbüşü, diğer taraftan böcekler, karıncalar ve kelebekler doluşuyor dört bir yana.
Baharın rengi şehirleri de sarmış.
Sinek ve böcek bu yıl hayli fazla.
Evlerin içerisine kadar giriyor ufacık böcekler.
Rahatına düşkün şehirliler, bu durumdan pek şikâyetçi.
“Böcekler istila etti evlerimizi” diye feryat figan ediyorlar.
Tutturmuşlar “ilaçlama neden yapılmıyor?”
Oysa her gün her gün ilaçlama yapıyor ekipler.
Ama onlar, öylesine bir ilaçlama yapılsın ki etrafta insandan başka hiçbir canlı kalmasın istiyorlar, hepsi bir anda yok olsun istiyorlar.
Zavallı böceklerin kimseye bir şey yaptığı da yok.
Zararlı türden değiller.
Ama insanlar tiksiniyor, tahammül etmiyor, korkuyor.
En az korona virüsten tiksindikleri kadar böcek ve sineklerden korkuyorlar.
Oysa her canlı, doğanın dengesinin bir parçasıdır.
Her yaratığın bu dünyada bir gereksinimi ve vazifesi olduğu gibi, o böceklerin de bir görevi vardır.
Canlıların bir türünün azalması, başka bir tür canlının çoğalması demektir.
Yani canlılar besin zinciri içerisinde birbirlerini dengelemektedir.
Dünyanın karşı karşıya olduğu çekirge istilası gibi benzeri tehlikelerin bir sebebi de canlı türlerinin insanlar tarafından yok edilmesidir.
Canlı türlerinin yok olmasının en önemli yöntemlerinden biri, aklınca zararlı görünen canlıların yok edilmesi için kullanılan kimyasal içerikli ilaçlardır.
Çiftçilerin üretimi artırma ve canlıları yok etmede kontrolsüz bir şekilde kullandıkları gübre ve ilaçlar da bu sebeplerden biridir.
Bir diğer neden de yerleşim alanlarında haşerelere karşı yapılan ilaçlamadır.
Her iki yöntemde sadece zararlı olarak görülen böcek ve sinekler yok olmuyor birçok canlı da bundan etkileniyor.
En çok da insanlar, farkında olmadan bu durumdan etkileniyor.
Soluduklara hava ile haşerelere karşı ilaçları içlerine çekiyorlar.
Tabi bu tehlikenin farkında değiller.
Neredeyse havada bir kelebek görseler hemen “ilaçlama isteriz” diyecek duruma gelmişler.
Kelebeğe ve uğur böceğine bile tahammülleri kalmamış.
İnsanoğlu doğaya karşı o kadar çok bencilleşmiş ve yabancılaşmış ki kendinden başka bir şey düşünmüyor.
Bu aralar evlerde bir kaç böcek göründü diye rahatsız olanların anlatmaya çalıştığım şey;
Gerçekleri görmeleri gerekir.
Bir kelebeğe tahammül kalmamışsa, demek ki insanları iyi bir gelecek beklemiyor.
İnsanların doğaya, bitkiye ve canlıya bu kadar yabancılaşması hayra alamet değildir benden söylemesi.
