Ulusal ölçekte sorunlarla boğuşurken ve daha sonunu getirememiş, çözüm üretememişken, küresel ölçekte krizler ve savaşlarla da içimizi karartmaya başladılar.
Daha Suriye’deki savaş bitmemiş ama biz tartışmaktan sıkılıp konuşmaktan vazgeçmiş gündemi henüz bitirmiştik.
Selidir, depremidir, orman yangınıdır ve daha sonu gelmemiş, ateşi sönmemiş koronasıdır, hala günlük 180 kişi ölüyor ve biz bunu kanıksadık. Ta ki Allah korusun evimizden birini alıp götürene dek.
Evden başlayıp, sokakta, pazarda, markette, internette ve siyasette birbirimizle hırlaşıp nefretimizi beslerken.
Doğalgazı, elektriği, suyu, akaryakıtı, vergisi, cezası artık takip etmeye yetişemediğimiz zamlarıyla boğuşurken.
Tekerine çomak soktuğumun dünyasının iki vahşi gücü dünyayı üçüncü defadır küresel bir savaşın eşiğine getirdi.
10 günde 10 bin Rus askerinin 2 bin Ukraynalı sivilin öldüğü ve 1 milyon 200 bin insanın yerinden yurdundan edildiği söyleniyor. Tüm dünya yine ve daha yüksek çözünürlükte ekranlarından iki vahşi gücün ABD ve Rusya’nın Ukrayna’da savaşını izliyor.
Bu savaş ne Rusların ne de Ukraynalıların savaşı. Bu savaş Putin ve Biden’ın savaşı ABD ve Putin Hükümetinin, NATO’nun AB’nin ve Rus hükümetinin savaşı. İki vahşi güç bağımlısı zalimin savaşı için masum insanlar ölüyor. Her savaşta olduğu gibi en çok, en masumlar ölüyor.
Hangi olası sonuç bizi kurtarır? Putin’in kazanması mı yoksa kaybetmesi mi? Hiçbiri bizi kurtarmaz. Biz çıkıp birilerine karşı diğerlerinin bayrağını sallarken hiçbir olası sonuç bizi kurtarmaz, aklamaz ve de savaş karşıtı aydınlığa ve akla kavuşturmaz.
Suriye’de, Ukrayna’da yarın başka yerlerde. Öl diyecekler öleceğiz, öldür diyecekler öldüreceğiz. Birbirimizi sınırlara kapatıp durmak adına öldürmeye devam edeceğiz.
Ha küçük bir köyde bir dönüm arazi için birbirimizi katletmişiz ha ülkenin sınırlarını değiştirmek için. Aynı vahşi ahlaksızlık değil mi?
Bizimkinin adı fetih ötekinin işgal. Hepimizin bir savaş ruhu yok mu? Hepimizin o hayalini hedefleyen. Hepimizin nefretini ve kinini bileyen bizi elinde silahlara meydanlara süren.
Ha Osman’ın, ha Turan’ın ha da Sovyet’in ruhu. İçimizde hortlaklar ve sıkılmış yumruklarla mevzilerde hazır kıta bekliyoruz.
Rock sanatçısı Yaşar Kurt’un Anne isimli bir şarkısı var:
Korkuyorum anne/ Al beni içine/ Alışamadım anne/ Al beni yine/ Büyüdüm anne/ Eller büyüdü/ Büyüdü pabuçlar yollar büyüdü
Orduya istiyorlar/ Savaş çıkar diyorlar/ Silah veriyorlar anne/ Bana öldür diyorlar/ Yat/ Diyorlar anne/ Kalk/ Diyorlar/ Beynimi yiyorlar anne/ Beynimi yiyorlar
Kapat televizyonu anne/ Senide kandırıyorlar/ Kapat televizyonu anne/ Senide kandırıyorlar
Oyunu verme anne.
