Bir türlü şu geçen yıl ve 2. gününü geride bıraktığımız yeni yıl modundan çıkamadık.
Geçen yıl olumsuzluklarla, savaşlarla anılacak bir yıl oldu, bu yüzden gelecek yıldan beklentilerimiz ve umutlarımız yüksektir.
Yeni umutlarla mutlu bir gelecek düşlerken bizi yönetenler ve yönetmeye talip olanlar yeni yıl mesajları ile tozpembe tablolar sundular yine.
Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez, ise yılbaşı kutlamaları ile tartışma yaratacak açıklamalarda bulunuyordu.
Diyanet başkanı Görmez “Hiç kimse pagan kültürüyle tüketim kültürünü haz ve eğlence kültürüyle birleşerek, çocuklarımız ve gençlerimiz üzerinde bir yozlaşma kültürünün doğru olduğunu söyleyemez” dedi.
İlk kez bir diyanet başkanı böylesi bir açıklama yapıyordu.
Yani anlayacağınız yılbaşı dolayısı ile yapılacak eğlencenin “caiz” olmadığını söylüyordu.
Din ve diyanet açısından “eğlence kültürünün” yol açtığı tehlikelere dikkat çekiyordu diyanet işleri başkanı.
Elbette ciddi manada bir kültürel yozlaşma söz konusudur.
Ancak kültürel yozlaşma sadece yılbaşı dolayısı ile yapılan kutlamalarla sınırlı değildir.
İnanç ve değerler açısında yozlaşmayı tetikleyen birçok faktör söz konusudur.
Yılbaşı eğlencesi de bu faktörlerden birisidir.
Yılbaşı eğlenceleri sayesinde “toplumsal duyarlılık ve vicdani sorumluluğun “derecesini de öğrenmiş oluyoruz”
Ülkemizde vicdanın ibresinin en çok dibe vurduğu yılda 2012’i yi 2013 bağlayan yılbaşı oldu.
2013 Yılına 3 gün kala 34 insanı bombalarla Roboski de öldürdüler.
Ama yılbaşında hiçbir şey olmamış gibi eğlence hız kesmeden devam etti.
Eğlencenin devam etmemesi ulusal yas ilan edilmesi gerekirken hiçbir şey olmamış gibi yılbaşı kutlamaları gerçekleştirildi.
Bu senede farklı olmadı Ortadoğu’da Müslüman kani dökülürken, Kobanê’de, Şengal’de insanlar IŞİD çetelerinin bombardımanı altındanken, Esad zulmünden kaçıp ülkemize sığınan bir milyona yakın insan çok zor koşullarda yaşıyorken, vurdumduymaz bir şekilde davranıp eğlenmek dinende, vicdanen de, elbette doğru değildir.
Ayrıca eğlencenin bir ölçüsü ve biçimi de çok önemlidir.
Eğlencenin her türlüsünü “haram” saymak elbette söz konusu da değil öyle bir şeyde olamaz.
Ancak vurdumduymaz bir şekilde davranmak ve yaşamakta doğru değildir.
Önemli olan her şeyi usulüne ve yerine göre yapmaktır.
