Uçak seferleri iyi ama…
Devasa bir havaalanımız var.
O biçim…
Her şey tam takır.
Ama uçamıyoruz.
Uçuyoruz da;
Her zaman ve her yere değil.
Bütçemize uygun fiyatlarla da değil…
İstanbul ve Ankara dışında bütün kentlerle havayolu bağlantımız kapalıydı.
Taa ki haftada 3 gün İzmir uçuşlarının başlayıncaya kadar.
Gerçi o da muhtemelen yaz sezonu boyunca…
Yine de “oh be” dedik.
Rahatladık.
Ama yine tam olarak değil.
Çünkü yetmiyor.
Yetersiz…
Çünkü beklentiler bununla sınırlı değil.
Batmanlılar bugün sadece İzmir, Ankara ve İstanbul üçgeninde dönüp durmuyor.
Antalya’lara, Bursa’lara, yurtiçi ve yurtdışında dört bir noktaya iş ya da tatil seyahati yapıyor.
Diyarbakır ve Mardin gibi illerin havaalanlarını kullanmak zorunda kalıyorlar.
Sanki kendi havaalanımız yokmuş gibi…
Bilet fiyatlarına gelince;
Haddinden fazla pahalı…
Sanırsın mahrumiyet bölgesi…
Yanıbaşımızdaki Diyarbakır ile arada uçurum fiyat farkı…
Peki, tüm bu sorunlarda eksik olan ne?
Uçak firmaları mı?
Uçak mı?
Sefer mi?
Yolcu mu?
Hayır…
Bunların toplamı…
Yani kamuoyu baskısı…
Batman’ı sahiplenen sayısı…
Bu kentin sorunlarını kendi sorunları gibi görüp ilgilenen yöneticiler eksik bu kentte.
İzmir uçuşlarını bayram havasında karşılayanlara bakınca anladım bunu.
Bir bayram, bir seyran…
Ne kadar da aşağı çekmişiz beklentilerimizi…
Oysa ulusal ve uluslar arası uçuşlar vızır vızır olmalı,
Firmalar birbiriyle yarışmalı,
Seferler, başımızı döndürmeliydi…
Mesela Antep gibi…
Neyimiz mi eksik?
Arada 7 değil, 7 bin fark bulabileceğiniz bir bulmaca bu…
Çöz bakalım çözebilirsen…
