Binaları inşa ettik. Şehirleri imar ettik. Ama bu arada yeni nesli ihmal ettik. Hem de öyle bir ihmal ettik ki, yeni nesil imha oldu.
Yeni nesil için herhangi bir endişemiz herhangi bir duyarlılığımız olmadı. Yeni nesli yetiştirmek için herhangi bir projemiz olmadı.
Bu yüzden gençlik maddi hevesler peşinde koştu. Gençlik ruhen herhangi bir kazanım elde etmedi. Tamamen haz peşinde koşan bir nesil ile karşı karşıya kaldık.
Yıllarca beton imal ettik, bina inşa ettik, kuleler diktik. Şehirleri beton yığınları haline dönüştürdük. Yeşilsiz ve havasız şehirler giderek arttı.
Ama insana yatırım yapmadık. İnsanı eğitmedik, gençliği önemsemedik. Maddeyi öne çıkardık, manayı dışladık.
Böyle olunca da nesiller arasındaki çatışmalar arttı. Materyalist bir bakış açısına sahip olan gençlik ne kendini gördü, ne kendini tanıdı, ne de kendini anladı.
Kendini görmeyen, kendini tanımayan gençlik maalesef sorgulamaz oldu. Manevi bir değer olduğunu fark edemeyince bir değer de üretemedi.
Niye geçmişte olduğu gibi değerli eserler, kalıcı isimler yetişmiyor? Bir Necip Fazıl, bir Mehmet Akif, bir Sellahadini Eyyubi, bir Fatih Sultan Mehmet neden yetişmiyor?
Çünkü manayı göz ardı ediyoruz. Ruhumuzu beslemiyoruz. Yeni neslin adabını, edebini, manasını, değerini; maddeye, paraya, haza değiştirmişiz.
Evet, belki çok lüks otomobiller, çok yüksek binalar, asfalt caddeler, modern mağazalar içinde yaşıyoruz.
Ancak bir şeyler eksik.
Bu yaşadığımız lüks ve safahat içinde ruh yok, mana yok, değer yok. En önemlisi de geleceğimiz de çok parlak gözükmüyor.
Belki çok karamsar bir portre çizdin diyebilirsiniz. Ancak durum pek de iç açıcı değil. Bugünkü nesle bir bakın. Aile içi iletişimlerine bakın, çevre ile iletişimlerine bakın ve sorgulayın.
Bir de şimdiki gençlerin değerleri ile ne kadar barışık olduğuna bir bakın, tarihlerini ne kadar bildiklerini, tarihlerini ne kadar önemsediklerini araştırın.
Tarihlerinden, değerlerinden, geçmişlerinden kopuk olmaları, hatta sevmemeleri göz ardı edilecek bir konu mu acaba?
Duyarsız olmaları, sorumsuz olmaları, bilinçsiz olmaları dikkate alınması gereken bir konu değil mi acaba?
Demek ki, şehirleri imar etmek yeterli değil.
Önemli olan insan yetiştirmek.
